Vermijd tentenkampen in Zeebrugge

Opnieuw werden 6 illegale transmigranten uit een container gehaald in Zeebrugge. De zes drongen de haven binnen via het rangeerstation – een terrein voor het splitsen en samenstellen van goederentreinen – in Zeebrugge. “In december 2020 en januari 2021 was er een duidelijke stijging van het aantal opgepakte transmigranten rond dit rangeerstation. De politie heeft verschillende (tenten)kampen van transmigranten in het rangeerstation moeten opruimen en de security van Infrabel meldde een toename van incidenten van ongewenste aanwezigen op hun terreinen”, Aldus N-VA Kamerlid Darya Safai die hierover een vraag stelde aan minister van Binnenlandse Zaken Verlinden. “In december 2020 werden naar schatting 65 transmigranten aangetroffen in en rond het rangeerstation, dat zijn er 4 maal zoveel als de maand ervoor. In januari waren dat er terug 44”.

“Het rangeerstation blijkt een gat in de beveiliging van onze haven te zijn. Deze zwakke schakel dient onmiddellijk structureel aangepakt te worden. In de eerste plaats moet de NMBS infrastructurele aanpassingen doen om ervoor te zorgen dat inklimmingen in het rangeerstation stoppen. We moeten ten alle koste vermijden dat er tentenkampen in Zeebrugge komen. Ik reken op 100% inzet en engagement van Brugs burgemeester De Fauw als hoofd van bestuurlijke politie en als voorzitter van de haven om deze problematiek aan te pakken want niet enkel zorgt het voor onrust bij de bewoners van Zeebrugge maar ook voor financiële schade voor onze havenbedrijven”, zegt Vlaams volksvertegenwoordiger Maaike De Vreese (N-VA) uit Brugge.

Transmigranten hebben in het rangeerstation van Zeebrugge verschillende kampen gemaakt: in niet afgesloten containers, leegstaande elektriciteitscabines, tentenkampen, enz. Deze tentenkampen werden door de spoorwegpolitie en de betrokken firma’s opgeruimd. De containers werden weggehaald of afgesloten. “We zien een duidelijke stijging van het aantal transmigranten door de Brexit. In december 2020 was er maar liefst een verdubbeling van het aantal opgepakte transmigranten. We zien ook dat de problematiek zich verplaatst naar het rangeerstation. Dat komt door de betere bewaking van de haven door middel van investeringen van de Britten en van de havenbedrijven zelf”, aldus Kamerlid Theo Francken.

De Spoorwegpolitie zal het rangeerstation dagelijks tweemaal controleren en de nachtploeg van Gent zal dat drie keer per week doen. Op deze manier willen ze het bouwen van nieuwe schuilplaatsen verhinderen. Bij mogelijk gevaar zullen ze het treinverkeer stilleggen.

“De samenwerking tussen de verschillende politiediensten, Portsecurity, de werfverantwoordelijke en de spoorwegbedrijven is cruciaal. De extra inspanningen zullen aangehouden moeten worden om te vermijden dat er tentenkampen ontstaan zoals in Frankrijk.” Vervolgt De Vreese, “De overlast door de transmigranten zorgt voor heel wat extra werk, ook voor de spoorwegpolitie. Ondertussen kunnen zij de dagdagelijke opdrachten om de veiligheid in onze stations te voorzien niet meer deftig uitvoeren. Ik vraag dan ook aan Minister van Binnenlandse Zaken Verlinden om hier structureel extra manschappen te voorzien. Ten slotte om tot een echt lik-op-stuk beleid te komen”.

“We kunnen inklimming enkel een halt toeroepen door een goeie informatie-uitwisseling, dagelijkse VIP-patrouilles en gecoördineerde controles. Om tot een echt lik-op-stuk beleid te komen, vragen we Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Mahdi en Minister Verlinden de capaciteit van de gesloten centra uit te breiden en de inspanningen van het federaal niveau drastisch te verhogen. Daarnaast blijven we pleiten om de Zeebrugse haven en onze snelwegparkings verder te beveiligen en een slagkrachtig akkoord met de Britten af te sluiten. Tenslotte ijveren we voor terugname-akkoorden met de landen van herkomst. In eerste instantie met de Algerijnse autoriteiten want niet minder dan 73 Algerijnen werden de laatste 2 maanden in of rond het rangeerstation aangetroffen. Maar om echte impact te hebben moet er op EU én een nieuw Europees asiel- en migratiebeleid naar Australisch model. Anders blijft het dweilen met de kraan open”, besluit Francken.